Ukierunkowanie na użytkowników i zrozumienie ich wszystkich potrzeb oraz testowanie skryptów aplikacji to bardzo ważne rzeczy w codziennej pracy w software house, dlatego programiści używają metody zwanej design thinking. Jak to działa?

Desing thinking – na czym polega?

W codziennej pracy software house’u istotna jest koncentracja na użytkowniku i zrozumienie wszystkich jego potrzeb oraz testowanie możliwych scenariuszy aplikacji, właśnie dlatego wykorzystuje się w niej metodę design thinking. Na czym ona polega?  

Design thinking – co to jest?

Design thinking to metoda twórczego myślenia, która powstała w latach 60. w Stanach Zjednoczonych. Już wówczas jej cel był jasny i klarowny – miała dostarczać innowacyjnych rozwiązań poprzez wykorzystanie określonej, kreatywnej metody pracy. Jej podstawą jest myślenie projektowe, które ma dostarczać jak najwięcej twórczych rozwiązań. Taki stan rzeczy pozwala na jej wykorzystanie nie tylko na każdym etapie pracy, ale i również w różnych branżach – jak choćby w IT.

Dewizą design thinking jest hasło “doing not talking”, dlatego projekt podzielony jest na specjalne etapy, na których klasyfikowane są pewne kwestie.

Design thinking – etapy

Celem design thinking jest tworzenie i wdrażanie w życie innowacyjnych rozwiązań, dlatego cały proces został podzielony na 5 etapów twórczego projektowania.

Nowe rozwiązania są tworzone dla konkretnych ludzi, dlatego tak istotne jest zrozumienie ich potrzeb. By poznać oczekiwania konsumenta, wchodzi się w jego skórę. Jak? Poprzez ankiety, badania fokusowe oraz wywiady.

Zdefiniowanie problemu

To moment, by na podstawie zachowań konsumentów określić problem. Nie można zdefiniować go w zbyt wąskim, ani w zbyt szerokim zakresie, dlatego warto zastosować techniki jak “5 razy dlaczego” albo mapowanie na osi “Jak vs Po co?”.

Pomysły

Na tym etapie zespół podaje jak największą liczbę możliwych rozwiązań określonego wcześniej problemu. Można do tego wykorzystać burzę mózgów (z dokładnym podaniem jej instrukcji). Ten etap kończy wybranie jednego konkretnego rozwiązania np. poprzez głosowanie.